uważam, że takie spotkania naprawdę mogą się przyjąć… to może być dobry sposób na nawiązanie nowych przyjaźni… co do miejsca to miejscówek naprawdę jest wiele, tutaj nie chodzi wyłącznie o rozmowy dotyczące dda, chodzi właśnie o tą odskocznie od codzienności od zamknięcia w swoim problemie… człowiek z natury jest osobą społeczną i dla prawidłowego funkcjonowania potrzebuje kontaktów z innymi ludźmi… te spotkania nie mają być zamiast terapii ale mają tą terapię uzupełniać… wydaje mi się że celem pomysłodawczyni tego pomysłu było to aby dzielić się własnym doświadczeniem i wspierać innych w chwilach zwątpienia, kiedy najbardziej druga osoba będzie tego potrzebowała…
Ja sama np mam czasami takie momenty, że mam wszystkiego dość, mam dość tego że tata znów się upił, że wszystko po raz kolejny muszę robić sama, zastanawiam się wtedy dokąd zmierza moje życie… zaczynają mnie dopadać czarne myśli, nie chcę aby tak wyglądało moje życie ale czuję się bezradna i zaczynam popadać w chandrę, i właśnie w takich momentach przydają się przyjaciele, którzy potrafią wyciągnąć nas z domu, trochę nas odstresować… nie trzeba od razu rozmawiać o problemach, czasami wystarczy pójść razem na kawę, spacer, basen, itd i porozmawiać trochę zwyczajnie o wszystkim i o niczym a gdy sami zechcemy to możemy zapytać o radę czy chociażby zwyczajnie wygadać się o tym co nam leży na sercu…
takie spotkania pozwolą nam nie zwariować, pokażą, że jest świat może być "normalny"… bardzo łatwo jest zamknąć się w kręgu własnego problemu, ale wtedy istnieje ogromne ryzyko, że kiedyś sami wpadniemy w alkoholowy nałóg, bo nie będziemy znać innego świata, albo w dalszym ciągu będziemy brać na siebie więcej obowiązków i odpowiedzialności niż musimy….
myślę że _agnieszka_ trochę zabardzo przejmuje się tym co myślą i mówią inni… ludzie mają to do siebie że lubią podnosić swoje ego nieszczęściami innych ale to już ich problem, nam nie wolno dać im się zaszczuć i myślę że takie spotkania z osobami, które nie będą nas oceniać mogą w tym pomóc…
zalety takich odskoczni od codzienności są bardzo widoczne np na młodych matkach, te które czasami wychodzą gdzieś same zostawiając swoje pociechy pod opieką męża są o wiele bardziej szczęśliwsze, ładują swoje wewnętrzne "akumulatory", potrafią czerpać większą radość z przebywania z dzieckiem niż matki przebywające ze swoimi dziećmi 24 h na dobę…
człowiek zdobywa przez lata doświadczenie życiowe nie tylko po to aby "dusić" je w sobie tylko po to aby umiejętnie je wykorzystać i dzielić się nim z innymi…
