Jak dobrze zyć z ludźmi?

[Anonim]

#16822

to sie nazywa racjonalizacja, czy jakos tak, ten mechanizm jest fajnie opisany w "Lęku przed bliskościa", duzo wyjasnia, mi pomoglo

[Anonim]

#16827

ja tez 'tlumacze’, bo przeciez nie moge miec racji… mama wbijala mi do glowy, ze wszyscy sa lepsi, czesto wbrew fakta.
ojciec 'spokojnie’ sobie drinkowal potem siadal w samochod, a ojczym okazal sie prawdziwym mistrzem w dowarosciowywaniu wlasnego ego za pomoca dzieci.
ale tak jak grubas napisal ta zlosc wraca jak bumerang, ja nie mam pojecia co z tym robic. walic glowa w sciane???

r.

[Anonim]

#16830

Maja napisał:
„to sie nazywa racjonalizacja, czy jakos tak, ten mechanizm jest fajnie opisany w "Lęku przed bliskościa", duzo wyjasnia, mi pomoglo”

masz może wersje elektroniczna tej ksiażki?

[Triss]

#16834

A może ktoś wie, jak sobie radzić z zazdrościa :rolleyes:
Nie umiem normalnie żyć z lud¼mi chyba dlatego, że im tak strasznie zazdroszczę: normalnego życia, normalnej rodziny, spokoju psychicznego. Zazdroszczę koleżankom, ktore potrafia godzinami opowiadać o tym, jakie ich rodzice maja problemy, jak mama posprzeczała się z tata o przepis na pieczen czy o inne głupotki. Rany, jak ja im strasznie tego zazdroszczę: tych zabawnych sprzeczek, tych rodzinnych przekomarzan, tych niewinnych przywar. Wielu innych rzeczy też zazdroszczę, ale tego chyba najbardziej…
I z tej zazdrości się odsuwam od wszystkich. Bo ja nie mam o czym opowiadać…

[Anonim]

#16876

Polecam Ci fantastyczna ksiażkę na ten i wiele innych ciekawych tematow autorstwa Wayne W.Dyer’a p.t. "Kieruj swoim zyciem".
Generalnie rzecz biorac ludzie dziela się na zwycięzcow i ofiary.
Przyczyna opisanych przez Ciebie sytuacji jest najprawdopodobniej to, że stawiasz się w pozycji ofiary poprzez swoje miłe i uległe zachowanie, a ludzie natychmiast chca to wykorzystać.
Uczysz ludzi zachowaniem a nie słowami.

R.

[Autor]

Wpisy