jestem ofiarą????

[annaanna]

#42882

Biedronko ja też mam do siebie pretensje,że nie uciekłam z domu.Moglyśmy razem, jeszcze tylko butelki ze smoczkami i w długą.Pozdrawiam Cię dawno tu Cię nie było,Za długo…

[Julietta]

#42954

A ja ucieklam ale nic dobrego mi to nie przynioslo w zyciu.
Hmmm moze dlatego ze nie zabralam pieluch i butelki? 😉

Ale trza zyc, sunac to przodu w kacie uronic lzy, otrzec je szybkim ruchem tupnac w ziemie i powiedziec sobie!

Co JA JA nie dam rady!
Nigdy!
Nikt juz nie bedzie mowil mi ze jestem be!
Ze nie dam rady!
Ze sie nie nadaje!
bla bla bla
Wiecie ze lista mogla by byc dluga

Otoz jestem soba,jedyna w swoim rodzaju.
Wyjatkowa, czasem wredna, czasem nieuczciwa, nie idealna ale fajna :laugh:

Buhahah to pisze JA<———normalnie ide sie posmiac z siebie bo to tez trzeba umiec :silly:

[dziuba^]

#42973

ja jestem ofiara samej siebie… ot tyle chcialam tu napisac:dry:

[dagma]

#42976

ja jestem ofiarą, ofiarą alkoholizmu mojego ojca i współuzależnienia mojej matki … ale biorę odpowiedzialność za moje życie ..
zdałam sobie sprawę z tego, że mnie skrzywdzono, bardzo skrzywdzono .. i TAK jestem ofiarą .. to nie usprawiedliwia moich zachowań, ale w jakiś sposób pomaga mi je zrozumieć a to prowadzi do jakiegoś rozwiązania ..
jak się zachowywać, jak postępować ..

teraz uczę się dbać o siebie, bo to ja jestem najważniejsza, zarówno mała jak i duża dagma .. o siebie muszę się zatroszczyć skoro nikt tego nie zrobił wcześniej ..

trudno .. ale tak, JESTEM OFIARA .. bo mnie skrzywdzono, zupełnie nie z mojej winy i zupełnie nie miałam na to wpływu !!

[_momo]

#42984

witam,
no tak juli….hehe madre spostrzezenie …pytam was nie mowiac nic o sobie….bardzo przepraszam…czy robie z siebie ofiare ?? hmm….mialam taki czas kilka miesiecy 2 albo 3 zaraz po tym jak sie dowiedzialam ze mam ten syndrom… tak…wtedy zwalalam …wszystko …a ze to a ze tamto …a wszystko mialo swoje rozwiazanie w dda…koszmar osobiscie naprawde wolala bym nie znac tej nazwy…bylo by latwiej..staram sie bardzo szukac przyczyn moich niektorych niepowodzen…w czyms innym w sobie a nie w dda….nie uwazam sie za lelum polelum….wiem ze musze walczyc o swoje…wkladac 2 razy wiecej sil w niektore rzeczy…a le juz przestalam obwiniac syndrom…za wszystkie swoje niepowodzenia…przestalam od kad chodze do psychoterapeuty….a ze ofiara poczynan mojej matki jestem…coz to nie ulega watpliwosci…..tak bylo jest i bedzie…ale ode mnie zalezy moje zycie…wiec biore za nie odpowiedzialnosc…chyba tyle …boje sie ze namieszalam
pozdrawiam

[annaanna]

#42997

Nie momo,wszystko jasne…masz prawo tak czuc, wszyscy mamy prawo.Najważniejsze ,że się nie poddajesz pracujesz nad sobą i to przynosi efekty.Pamiętasz jak rozmawiałyśmy na czacie, kiedy umierała moja matka i jakie mądre rzeczy mi mówiłaś,Bardzo Ci naprawdę dziekuję , sama wiesz:)

[Autor]

Wpisy