Pojęcia nie mam 🙂 , ja tez zawsze wybaczałam, kiedy cos bylo zle, probowalam rozmawiac, nawet jak sie po raz pierwszy rozstalismy, bylam taka mila i wyrozumiala, az mi niedobrze bylo, ale z tym bylo mi lepiej, bo zamiast sie wsciec, ja za wszelka cene chcialam pokazac, jaka to mam klase, ,zeby pozniej zalowal, a trzeba bylo sie wsciec!!!!!, trzasnac drzwiami, tak sobie mysle, ze to wszystko ze strachu przed odrzuceniem, a teraz mysle, ze jak mu nie wybacze i sobie przy okazji, to nie bede w stanie sie podniesc, moze wtedy sie odnajdziemy. to ze chce mu wybaczyc robie dla siebie, pojawila sie taka mysl, ze inaczej nie uwolnie sie od tego uczucia i nie wroce do siebie, musze znalezc to co dla mnie wazne i dopiero wtedy mysla bede wstanie zbudowac szczesliwy zwiazek, wybaczenie wcale nie oznacza, ze nie uslyszy co maqm mu do powiedzenia,kiedy juz bede na to gotowa, to znaczy ze powiem mu to bez ibwiniania i zlosci, tak to sobie wyobrazam
