Hej dziewczyny, a ja w pewnym momencie doszlam do takiego etapu, ze niepokoj mi towarzyszyl w dzien i w nocy-naokraglo i to przewazylo chyba, ze juzu mialam totalnie dosc. To mnie caly czas pchalo do terapii,bo w czasei jej trwania lek sukcesywnie malal. Ale co gorsza, nawet nie potrafilam go na poczatku nazwac, bo przybieral u mnie postac chaosu mysli, skakaly z tematu na temat, zacieraly prawdziwy trop. I po takiej np nieprzespanej nocy w sumie nie wiedzialam o co chodzi, dlaczego taki niepokoj mnie nachodzi-NIC nie wiedzialam, bylam tylko zmeczona. Na terapi najpierw udalo mi sie to nazwac lekiem, a potem przy pojawiajacym sie chaosie mysli koncentorwalam sie dokladnie na problemie, staralam sie znalezc ten prawdziwy powodo niepokoju, a nie wypierac go chaosem. Okazalo sie,z e jak doszlam do sedna, weidzialam ze np. denerwuje sie z konkretnego powodu i potrafilam nazwac uczucia, ktore temu towarzysza to zaczelo byc lepiej. Lek ma wielkie oczy-trzeba go rozlozyc na czesci, zobaczyc w jakich momentach sie pojawia i o co dokladnie w tym leku chodzi. I sprawa zalatwiona 😉 A wazne to to, zeby dobrze zlokalizowac, bo lek to cos takiego swanego, co lub sie odrrywac od swojej faktycznej przyczyny i tym bardzo nas zwodzi.
