Tak filmy Smarzowskiego są dobre, i mocne. Drogówka była zabawna, skończyła się tragicznie, a mną zachwiało bo chlopak chce zostać policjantem.
Ja mam inne pytanie. Jak wasze wrażenia po "Pod mocnym aniołem" jeśli go widzieliście?
Co czuliście oglądając go, co czuliście potem?
Ja byłam na nim w kinie, z okazji urodzin mojego chłopaka zabrałam go właśnie do kina i on zdecydował ostatecznie, że pójdziemy na niego. Ja nie zastanawiając się dlużej zgodziłam się nie wiedząc na co się piszę. Film był świetny jak każdy Smarzowskiego ale dotknął mnie za bardzo. Trudno mi było usiedzieć w fotelu, gardło ściskało mnie z całej tej mieszanki uczuć, nie mogłam oddychać a po policzkach płyneły łzy, które starałam się ukryć udając, że wszystko ok. Rozpacz, złość, smutek, żal, niedowierzanie, że cześć tego filmu to pewien element mojego życia, strach, że to wróci. Detoks, padaczka alkoholowa, "białe myszki", opuszczające bohatera uczucia wyższe, pustka, dzienniki uczuć, powroty do picia, de ja vu na skrzyżowianiu przy lokalu, scena gdzie jedna z bohaterek się wiesza, odór i brud wiadomego pochdzenia.
Nie mogłam nic długo powiedzieć, z sali wyszłam w milczeniu. Powiedziałam mojemu chłopakowi, że chciałabym, żeby ten film pozostał dla niego tylko filmem. To nie był film na tą okazę, i nie jestem pewna czy zdecydowałabym drugi raz się wybrać na ten film:(
