Myślę, że większość z nas za "dobrą robotę" uznaję tą która przynosi wymierne rezultaty. U Ciebie, to co zrobiłeś nie sprawiło takiego efektu jakiego oczekiwałeś, więc moze stad przeswiadczenie o zbyt małym wysiłku włożonym w tę pracę.
Ale o ile ta zasada dziala w świecie maszyn – jak porzadnie naprawię komputer to działa, a jak byle jak to nie działa – o ile w świecie ludzi, już nie jest tak łatwo, możemy przeskoczyć sami siebie, a czyjas reakcja będzie nadal obojętna albo wroga. I chyba z tym trzeba się pogodzić, że w tej sytuacji to, czy Twoja praca przyniesie oczekiwane efekty zalezy od dwóch osób.
A co do interesowności w pomaganiu… to moim zdaniem czysty altruizm nie istnieje. Ktoś powiedział kiedyś, ze jest bilogicznie niemozliwym by czlowiek robił coś co mu nie przynosi najmniejszych korzyści. A poza tym, czy to źle czerpać przyjemność z naszych działań, robić coś czym można pomóc i sobie i drugiej osobie? Czy poświecanie się, bez czerpania z tego najmniejszych przyjemności jest szlachetniejsze albo przyjemniejsze?
