wsparcie dla DDA – Tommy Hellsten

[Anonim]

#12593

Witam – pozwolcie że się przyłaczę do dyskusji…
Właśnie zadzwoniłam do ośrodka i zapisali mnie na pierwsza rozmowę konsultacyjna, w zwiazku z tym mam wiele mieszanych uczuć z jednej strony chcę tam pojść bo tyle lat już probuję poskładać swoje życie (mam 29) i wciaż tkwię w tym samym punkcie mam wrażenie że oszaleję jeżeli nic z tym dalej nie zrobię a z drugiej strony boję się bardzo że na terapii będę musiała się cofnać w to piekło emocjonalne z ktorego z takim trudem udało mi się wyjść. Boję się że stan w ktorym teraz tkwię – lekkie wyciszenie emocjonalne odnośnie moich przeżyć legnie w gruzach i pozostanę z niczyma raczej z piekłem emocji bo terapia mi nie pomoże 🙁

[anis79]

#12594

Wg moich wyobrażen z teriapia jest tak:
kiedyś złamałeś sobie nogę, ale nikt jej nie nastawiał, nie wkładał w gips, jakoś się rosła. Wszyscy widza i niby wiedza, że kulejesz, ale ty się już do tego przyzwyczaiłeś i chociaż boli, to jest to już twoj sposob poruszania się. W ktorymś momencie idzieś do lekarza i on chce, żebyś sobie tę nogę na nowo złamał i złożył. Istnieje prawdopodobienstwo, że wciaż będziesz kuleć, ale może będzie mniej bolało… :unsure:

[naga]

#12625

Tak, Tamara, moze sie tak zdarzyc, ze dotrzesz w trakcie terapii do bolesnych rzeczy, ktorych chcialas sie pozbyc, jednakze aktualnie masz "zaleczona" sprawe a w trakcie terapii, pomimo np placzu, wscieklosci, gniewu, zalu wyleczysz to. Osobiscie uwazam, ze w tym konkretnym przypadku warto przez to przejsc.
Anis, swietne porownanie 🙂

[Anonim]

#12637

Ja właśnie zaczynam terapię i zaczęłam się trochę bać.Napiszcie proszę jeszcze trochę o Waszych odczuciach i przeżyciach zwiazanych z psychoterapia

[Anonim]

#12640

Dzięki 🙂 anis i naga
porownanie z noga jest super
teraz wiem że powinnam się być może przygotować na to że terapia nie będzie sielankowa wyprawa w baśniowa krainę ale wymagajaca wysiłku wspinaczka po gorach i że jednak warto podjać ta wyprawę bo widok może zaskoczyć (pozytywnie ..)

[Autor]

Wpisy