dziękuję Bogu, za to, ze prowadzi mnie krętymi ścieżkami, niczym Izraelitów do Ziemi Obiecanej przez 40lat-a to ponoć można było w kilka tygodni przejść tylko oni kręcili się w kółko… Za to, że pomimo mojej całkowitej zalezności zewnętrznej od rodziców i dziadków, dostałam wolnosć w kwestii wewnętrznej, bo nigdy nie byłam tak wolna od ich manipulacji i innych objawów nie zawsze dobrej miłości jak teraz. I za to doświadczenie tej niby "porażki" podczas pobytu u mojej siostry. Dziękuję za to, że właśnie tam odcięłam to co trzeba i za to, że pomimo mroku depresji jaki na mnie po tym spadł nie podjęłam jakichś drastycznych kroków, bo doczekałam światełka zwiastującego poranek…
