pompejusz, mnie tato uczył kierować syrenką, po drodze którą normalnie jeździły samochody, jak miałem 6 czy 7 lat; zionęło od niego wtedy wódą strasznie, ja siedziałem mu na kolanach i jak przyszło do hamowania to tak jakoś dziwnie się zrobiło, bo ja byłem pewny, że tata się zatrzyma i zahamuje, a on coś nie za bardzo mógł i tak jakoś… Bogu dzięki nic się nie stało i ruch tam nie był zbyt duży w tamtych czasach jeszcze…
… ale jakoś tak, nie wiem, pogodzenia z ojcem doznałem dzisiaj, duchowego – no taki lajf, raz gorzki, raz słodki, było – jak było , wiem, że wiele razy chciał dla mnie dobrze, wiem, że wiele razy udało mu się to… i wiem, że tak samo, jak dobrze pamiętam niektóre okresy w moim życiu, tak niektórych nie pamiętam w ogóle… i podejrzewam, że z różnym natężeniem ten jego alkoholizm funkcjonował… i Bogu dzięki za to też, że były te lżejsze momenty…
