myśli suicydalne

[Stern]

#86654

myśli i próby samobójcze które mam na swoim koncie to jedna sprawa, ale zauważyłem, że ja od małego fantazjuję na temat swojej śmierci… wyobrażam ją sobie na milion sposobów, najczęściej stawiam się wtedy w roli bohatera, który ratuje ukochaną z opresji oddając za nią życie…
w podstawówce gdy pierwszy raz się zakochałem co wieczór zasypiając wyobrażałem sobie jak wypycham ją sprzed pędzącego samochodu, a sam zostaję potrącony i umieram…
tak jest do dziś… wyobrażam sobie np. jak grupka podpitych gości zaczepia dziewczynę którą kocham na przystanku a ja staję w jej obronie i pomagam jej uciec, a sam zostaję i oni rozwścieczeni leją mnie na śmierć…
i to są dla mnie przyjemne fantazje… bo mało że umieram, to jeszcze ją ratuję…:dry:

[pszyklejony]

#86658

Dla mnie, to psychika zastępuje sobie w ten sposób rozpaczliwą potrzebę bycia ważnym, potrzebnym. To wszystko ma odniesienie do przeszłości, połącz sobie to, poczuj.

[Patrycja2]

#86682

Mam troszkę podobnie. Ja sobie wyobrażam np.,że jest jakaś mega katastrofa i ja opanowuję sytuację-ratuję kogoś,albo wszystkich z opresji…Ze okazuje się,że jestem odważna,ludzie mnie szanują,podziwiają,lubią…:blush: :blush: :blush: :unsure:

[pszyklejony]

#86683

Bohaterko i batmanko 🙂

[ifoema]

#86685

Pięknie by było umrzeć ratując kogoś. Też mam takie myśli dotyczące śmierci.
Po za tym często wyobrażam sobie, że załóżmy ktoś próbuje mnie skrzywdzić i wtedy przybywa mój super ukochany i mnie ratuje – oczywiście on jest jeden a ich pięciu i wszyscy są później martwi. Albo lepiej mój ojciec ! (szkoda, że nigdy tak się nie stało) 😉

[sabbia]

#86689

ja moją potrzebe bycia zawsze wazną i potrzebną zaspokoilam wybierajac ratowniczy zawod.Ciagla adrenalina,stres poczucie odpowiedzialnosci za zycie innych…mam to na codzien.Ale na szczescie lubie to co robie.Wiem ze to moja praca i potrafie sie zdystansowac.Na samym poczatku pracy nad soba,nad moim dda dowiedzialam sie ze dda czesto wybieraja zawody w ktorych moga pomagac i ratowac.

[21centuryman]

#86732

Hmm ja mam trochę inaczej. Coraz rzadziej ale za młodu było tego dużo: mianowicie: wyobrażałem sobię, że umieram w samotności, z listem pożegnalnym na piersi, smutna muzyka w tle i wszyscy nade mną wtedy rozpaczają… Czemu mu nie pomogliśmy? itp. Zalosne 😉 Pod tym względem na szczęście troszkę wydoroślałem.

Myślę, że każdy ma czasem takie "fantazje". Często się słyszy: "Jak zamkną mi się oczy, to wam się otworzą." i inne takie pierdoły, byle by połechtać swoje ego.

[Stern]

#86750

21cen tak jak mówisz też mam… gdzieśtam umieram w wypadku i wszyscy płaczą na moim pogrzebie…

[Patrycja2]

#86752

21cen,też to mam…wyobrażam sobie swoją śmierć,pogrzeb…..:blush:

[Ewa77]

#86754

A myśleliście jaka muzyka na pogrzebie?Bo ja tak:laugh:

[Autor]

Wpisy