-
@Qwerty1234, bo w końcu to Twòj wątek Magda ze Selfmastery w jednym z nagrań (już nie pamiętam w ktòrym) bardzo dobrze opisała sytuację w ktòrej gdy oświadczamy najbliższemu otoczeniu że idziemy w kierunku zmian i nie chcemy już tkwić w tzw. bagnie bardzo często bliscy zaczynają nas od tego odstręczać a potrafią to zrobić, bo nas znają wiedzą w co uderzyć wzbudzając poczucie zdrady, braku lojalności i tym podobnych manipulacji i co ciekawe bardzo często robią to nieświadomie i nie zawsze dlatego, że są źle do nas nastawieni. Robią to z powodu ogromnego lęku, że zostaną sami w tym bagnie.
Najlepszą reakcja na takie zachowania jest brak reakcji. Trzeba się jakby wznieść ponad to (nie wytrącać energii, nie angażować się emocjonalnie) i zrozumieć, że ich reakcje są naturalne (najzwyklej boją się) a następnie robić konsekwentnie swoje. Czasem jest tak, że swoją postawą, swoim wzorcem pociągniemy niektôrych z nich do zmian.
@Dda93, bardzo podobnie można podejść do stwierdzenia ( na zasadzie serii), że każda bliska relacja oznacza skrzywdzenie (bo tego doświadczyliśmy w domu rodzinnym) czego efektem jest unikanie bliskości, bo nie chcemy czuć tego bòlu. I patrząc z pozycji rodzin w jakich się wychowywaliśmy mamy praktycznie 100 procent wskazania, ale gdy spojrzymy szerzej to wiemy, że są między ludźmi bliskie relacje w ktòrych się nie krzywdzą a to oznacza, że jednak nasza perspektywa i przekonanie o 100 procentach jest błędne, bo postrzegane przez pryzmat naszych doświadczeń a to z kolei oznacza, że trzeba się zmierzyć, przepracować i spojrzeć u siebie aby ten lęk przed bliskoscią, ktòry kojarzy nam się z bòlem i wykorzystaniem nie zaburzał rzeczywistości. Bo są też zdrowe relacje, ktòre mimo tego, że ludzie znają swoje słabości ( żyjąc że ze sobą przez wiele lat poznają się) i wiedzą jaki pęcherz nacisnąć u bliskiej osoby to nie wykorzystują tego.Swoją drogą mam podejrzenie, że utkiwiłes, że ta sytuacja z żoną dda nie pracująca nad tym i Ty ktòry 'chroni’ dziecko nie jest dla Ciebie komfortowa, ale bezpieczna, bo umiesz się w niej poruszać i brak Ci sił i odwagi do zmian.
@dda93 Może inspiracją faktycznie była częściowo Twoja wypowiedź ale to były moje słowa. 😁
Masz rację, jest różnica między tym co Ty napisałeś a co ja. 🙂
@2wprzod1wtyl z dalszej serii półżartem pół serio. Czasem zadaję sobie tzw. pytania kwantowe. Wczoraj rano pomyślałam sobie „co mnie dziś miłego spotka?”
Było kilka miłych chwil, np. przytrzasnęłam sobie drzwiami samochodu boski palec wskazujący. To chyba znak, żeby przypadkiem nie popaść w samozachwyt 😉
Ale na koniec dnia miałam naprawdę radochę, że się odezwałeś. 🙂
Cieszę się, że dalej wędrujesz wytwały Wędrowcze. 🙂
A pytania kwantowe chyba się sprawdzają. Może dlatego, że podświadomie kierujemy swoje myśli na to o co pytamy. Podobno myślami przyciągamy różne rzeczy i kreujemy swoje życie. 🙂
Pozdrów proszę jedno z piękniejszych miast w Polsce a z pewnością miasto, w którym czuję się jak w domu😉
PS. za każdym razem gdy wrzucam lody na patyku do zamrażalnika, to uśmiecham się do siebie i myślę o Tobie 😉😁😂
@2wprzod1wtyl Wiesz, problem tkwi w tym, że ja wcale nie unikam bliskości w związkach 🙂 Raczej jej pragnę i szukam. Tak się zastanawiałem, czy znam w swoim otoczeniu jakieś szczęśliwe pary i nic mi nie przychodziło do głowy. Ale wiele dobrego mogę zauważyć w swoich 2-3 minionych związkach…
W domu nie miałem zbyt dobrych wzorców, bo – w przeciwieństwie do sytuacji autora wątku – mój ojciec był wychowywany twardą ręką i nie umiał okazywać uczuć. Matka z kolei nienawidziła mężczyzn – w ślad za jej matką, którą mąż zostawił z siedmiorgiem dzieci (zmarł dosyć młodo – pośrednio z powodu picia) i „uwieszała się” na mnie jako 7-, 10-, 12-latku ze swoimi dorosłymi problemami. Wszystko do czego doszedłem w kwestii zmiany mojego życia na lepsze i „cieplejsze” osiągnąłem więc sam – z wydatną pomocą dalszej rodziny, przyjaciół i terapii.
Swoją drogą mam podejrzenie, że utkiwiłes, że ta sytuacja z żoną dda nie pracująca nad tym i Ty ktòry ‚chroni’ dziecko nie jest dla Ciebie komfortowa, ale bezpieczna, bo umiesz się w niej poruszać i brak Ci sił i odwagi do zmian.
Czy się boję tej zmiany? Tylko ktoś nienormalny by się nie bał. Najbardziej boję się tego, że będę mocno tęsknił za dziećmi. Boję się też wynajmowania mieszkań, bo wyrosłem ze współdzielonych, a kawalerka może mnie pożreć finansowo. Może także tego, że będę miał za dużo czasu na realizowanie swoich wielu podupadłych pasji 🙂 Po latach posuchy głodny jestem normalnego, bliskiego i ciepłego związku, choć nie wiem, czy moja umiejętność do korzystania z niego w piekle ostatnich lat nie uległa częściowej atrofii.
To nie do końca tak, że nic nie knuję 😉 2020 miał być dla mnie rokiem dużych zmian, ale, przez wirusa, stał się rokiem porażek. Zostałem bez możliwości wykonywania swojej stałej pracy. Znacząco podupadła moja zdolność kredytowa. A moje dzieci nie chodzą do szkoły i ktoś w tym czasie musi się nimi opiekować. Do tego ich matka (moja przedostatnia partnerka, która nigdy nie była moją żoną) za kilka tygodni idzie na dość poważną operację. I znów muszę czekać, choć już tak bardzo chciałem tej zmiany 🙁
@2wprzod1wtyl Nie czuję palącej potrzeby przekonywania Cię, czy coś robię czy tylko gadam (wiem, że to drugie w naszym narodzie jest dość powszechne). Moje życie, ja działam (lub się wstrzymuję od działania) i ja ponoszę skutki 🙂
Właściwie nowe miejsce zamieszkania miałem już z lekka upatrzone, wstępne rozmowy były – ale COVID-19 finansowo wbił mi nóż w plecy 🙁 Na razie nie szukam nowej stałej pracy, gdyż tę, którą wykonywałem przed wirusem, naprawdę kochałem. Pracuję więc dorywczo. Są też rzeczy, o których dżentelmeni zbyt nie rozwodzą się w towarzystwie pań (słowo „przedostatnia” winno tu być kluczowe…).
Każdy ma swoją motorykę działań. Ja na przykład czasem długo dojrzewam, ale potem jestem w stanie zmienić prawie wszystko (miejsce zamieszkania, związek, pracę) w parę miesięcy albo tygodni. Po prostu czasem żeby wprowadzić dobre zmiany muszę albo mieć lawę pod stopami (syndrom kapitana tonącego okrętu), albo się zdrowo wkurzyć 😉
- Musisz być zalogowany aby odpowiedzieć na ten temat.