Ja uważam, że pewnych rzeczy nie można akceptować w stosunku do ojca. Trzeba realnie ocenić sytuację, a nie ciągle wierzyć, że ojciec się zmieni, że będzie lepszy, że mu wybaczę, że się do niego przytulę. To jest nadal czarowanie rzeczywistości.
Pewne sprawy są już, jakie są, i to trzeba sobie wytłumaczyć.
Podsumowując, „nadstawianie” karu ojcu nic nie zmieni, czułe przybliżanie się do ojca spowoduje, że kat znowu będzie górą nad ofiarą.
Dlatego trzeba na planie fizycznym wykopać ojca z życia i tyle. A na planie emocjonalnym leczyć relację w zaciszu gabinetu, z dala od ojca.
