terapia zakończyła się …sama..zostałam puszczona na głeboką wodę… nooo i później stało się wiele złego w moim życiu i popadłam w taką depresję… bo byłam rozczarowana… terapią, życiem…zostałam sama jak palecc…nie miałam ani chęci ani siły na kontakt z kimkolwiek…
nooo ale wygrzebałam się sama jakoś…życie mi dopiekało non stop… a ja czułam się silna, bardzo silna… wyszłam z depresji inna…już wiedziałam co chcę robić, postawiłam sobie cele, poukładałam sobie wszystko ( jeszcze mi trochę mąż "dokuczał"… ale jak odwalił mi numer z próbą samobójczą i wylądowałam u psychiatry … to ta mnie jeszcze bardziej podbudowała )… hmmm nie twierdzę, że ze mną jest tak całkiem ok…. no ale terapeutka -była u mnie w pracy i opowiadałam jej moje przeżycia po terapii… stwierdziła, że już nie muszę nic rozgrzebywać, naprawiać, ewentualnie przy stanach depresyjnych… jakby się przytrafiałyy to abym chociaż do niej zadzwoniła…
ale ta jesień była pierwszą od 5 lat bez ,bujania się w fotelu, bez myśli samobójczych, bez apatii…. hmmm także cieszę się z tego co jest…
