zazdroszczę Wam

[Anonim]

#44068

Kłos napisał:
„Przyznam się, że kierunek w jaki potoczyła się niniejsza dyskusja mocno mnie zaskoczył. :ohmy:
Może byłem nieprecyzyjny, może nie wyraziłem się jasno.”
po to dyskutujemy,zeby "sobie" i innym rozjasnić…
ja opisuje swoje pzemyślenia , doświadczenia 😉 uczę sie wyrażac,ostanią rzeczą jaka bym chciala to radzić…
emaptia tak,spuszczenie pary tak…ale ja odnosze wrażenie (nadwrazliwa?!),że ty nie dajesz mi prawa do moje obecenje postawy
„Dziękuję wszystkim za cenne, empatyczne (lub nie) rady, ale zaiste nie szukałem ich. Nie w tym poście. Z pozdrowieniami
”
fco w rodzju:"no to fajnie,ze napisaliście,ale juz sobie idzcie,nie zasmiecajcie mi tematu;)"
…tak odpisałam jak odczytałam .
Też spałam , mogłabym powymieniac też co sobie zafundowałam ,czarne dziury dno…
Moj post to też rodzaj apelu,ale bardzej do "samej siebie"inni moga sobie czytac ,albo nie?zrobia co chca…jak ja kiedyś;)
po prostu z innego punktu patrze an drogę ,która przeszliśmy podobnie…
również pozdrawiam

[biedronka]

#44081

Kłos napisał:
„biedronka napisał:
”
Ale za to jak to motywuje do zmiany! Wtedy już się nie da nic nie robić, prawda? I efekty muszą być szybko, prawda?
”
W pewnych sytuacjach, owszem, ale kiedy prowadzi do destrukcyjnego lęku nerwicowego czy wręcz depersonalizacji? W takim stanie trudno posuwać się do przodu, wie o tym ten, kto tego doświadczył.”

Wiem, że to trudne. Też tego doświadczyłam, częściowo nadal doświadczam.
Piszę nie po to, żeby polemizować, ale żeby Ci powiedzieć, że ludzi z taką historią jak Twoja jest tutaj więcej. I że pewnie sporo osób tutaj mogłoby napisać to co Ty, w pierwszym poście, i w pozostałych.
A to, że każdy sam musi dojrzeć do zmiany to inna sprawa 🙂
Powodzenia.

[Autor]

Wpisy