Po pierwsze bardzo dziekuje Ci za zalozenie tego tematu Annaanna.
Po drugie ja wyprowadzalam sie ze szesc razy zawsze "zamykajac za soba drzwi" i zamierzajac nie wracac. I wowczas dopadaly mnie watpliwosci, leki, strachy, wyrzuty sumienia, ze nie dadza sobie rady beze mnie, obawy, ze cos sie stanie tragicznego gdy mnie nie bedzie (ojciec mial straszny atak podczas jednego z ciagow gdy mieszkalam poza domem, balismy sie wszyscy ze juz z tego nie wyjdzie).
Roznie to bylo… moze to kiedys opisze… obecnie mieszkam u rodzicow i boje sie mieszkac gdzie indziej… swiat jawi mi sie grozny… i dlatego dziekuje CI Annaanna za te slowa przypomnienia: to co najgorsze juz przezylismy-od najblizszych…GORZEJ JUZ BYC NIE MOZE… postaram sie przy podejmowaniu kolejnej decyzji o przeprowadzce pamietac o tym.
