Myślę, że w takiej sytuacji najlepiej jest mówić o swoich obawach. Duszenie w sobie swoich lęków i pisanie czarnych scenariuszy w swojej głowie doprowadza tylko do oddalenia. Druga osoba nie wie co się dzieje, może zacząć myśleć, że tej pierwszej już nie zależy. Mówiąc o tym co się czuje, co się myśli dajemy szansę drugiemu człowiekowi na zrozumienie nas. Dajemy komuś szansę na odpowiednie zareagowanie, na powiedzenie „spokojnie, wszystko jest w porządku, to tylko Twój lęk”. Zwłaszcza w sytuacji, jeżeli partner okazuje nam swoje uczucia i nie daje powodów do wątpliwości, które rodzą się tylko w naszej głowie.
Masz rację tak tworzy się błędne koło, ale można je zawsze przerwać. Wystarczy tylko chcieć i przełamać strach.
