YokoOno zapisz:
„Ja kocham siebie i dlatego nie rozumiem jak można siebie nienawidzić ?”
A ile lat zajęło Ci prawidłowe pokochanie siebie?:) Ty chyba mówisz już o stanie gotowym po wielu latach nauki kochania siebie-takie odnosze wrazenie:) No właśnie, a ludzie są na różnych etapach, chocby na takim,ze i owszem kochało się siebie, ale np w sposób nieprawidłowy, bo skądmiało się wiedzieć jaki jest prawidłowy?:)
Ile lat Ci to zajęło i ile terapii? Jesli będziesz się zastanawiała nad tym, jak też mozna nie kochać siebie, to sobie przypomnij CO sprawiło, ze zaczęłaś nad sobą pracować, ile lat Ci to zajęło, a przestaniesz się dziwić:)
Już kilka razy napisałamna tym forum, że……………..naczelny grzech wielu osób (i mój często również) to nie szanowanie czyjegoś etapu:) najlepiej sobie wtedy przypomnieć czas, kiedy samemu się go miało:) I od razu zmienia to postać rzeczy, co?:)
Tez się dziwię wielu osobom, ale oni dziwią się zapewnie mnie i mojej historii:) A ja się dziwię, jak to możliwe, ze ludzie którzy np tresują siebie, albo jadą na mechaniźmie wyraźnie nerwicowym łudza się, ze prawidłowo kochają siebie, skoro ich działania są wynikiem jazdy na pewnych mechanizmach, no i pozornie są dobre owoce tego, ale jakim kosztem:) też mi miłośc hahahah:D
To jest kupa roboty nad swoim wnętrzem i to nie musi mieć nic wspólnego z tym co na zewnątrz:) Lol i Pszyklejony dobrze to napisali:)
Mnie to bardziej dziwi, ze ktoś dotarł do swojego wnętrza i pokochał siebie, ale naprawdę, a nie ze se wmówił i polał sosem z wlasnych zewnętrznych osiągnięć, po tym jak miał tak zakrzywioną miłość wyniesioną z domu. Tomnie bardziej dziwi niz to, ze taka osoba nie potrafi kochać siebie:) Bo to znaczy, ze stał się cud:):):)
