Bezradność… Brak wsparcia….

[otoja2017]

#471133

Hm…nigdy nie patrzyłam na to z tej strony….To jednak jest ,,łaska,, miec świadomość własnych ograniczeń i chcieć je pokonywać. Cóż…może kiedyś mój mąż się ocknie, choc mysle ze to prędko nie nastąpi.

[some1]

#471135

Otoja2017, czesto mam tego dosc i mysle sobie wtedy ze wolalbym zyc jak ludzie radosni, lekkoduszni, znajacy swoja „wartosc”, umiejacy ja innym wykazac. Ale jednak nie potrafie tak i ciesze sie i dobrze mi z tym i chyba zgadzam sie z Toba ze to łaska widzeć swoją niedoskonałość.
W koncu szeroka i prosta jest droga prowadzaca na zatracenie.

[otoja2017]

#471167

<p style=”text-align: justify;”> No coz zrobic? Tak mamy, musimy pchac dalej ten wozek, starajac sie, w miare mozliwosci, poprawiac swoj komfort zycia. Jak mowił ks. Kaczkowski, wyznaczmy sobie godzine w ciagu dnia na uzalanie sie nad soba, a potem do przodu. Pogody ducha;-)</p>

[some1]

#471168

Ja Tobierównież życzę wszystkiego dobrego i wytrwalosci.

[otoja2017]

#471182

😉

[Autor]

Wpisy