DDA i flirty

[Chłopiec Papuśny]

#396679

Po pierwsze możesz wyzbyć się oczekiwań. Piszesz jedynie o oczekiwaniach, jakie masz względem swojej partnerki. 🙂 Druga rzecz to brakuje czegoś w Waszym związku, dlatego szuka flirtu. Jej brakuje  poczucia bezpieczeństwa, tego że ją zrozumiesz, dlatego może szukać u kogoś innego. Popęd u DDA, oczywiście sexualny, jest raczej znikomy. Ważniejsze i ciekawsze są rozmowy o potrzebach, a sex schodzi na dalszy plan. Nie napiszę Ci co masz zrobić, bo tego nie wiem. Możesz poobserwować, w jakich sytuacjach jak się zachowuje i do tego odnosić się w rozmowie z nią

[southpole]

#396713

Tylko ja juz pytałem czy jej czegoś u mnie brakuje, to powiedziała, że nie. Poza tym powiedziała,  że wreszcie znalazła kogoś przy kim czuje się bezpiecznie. Dzisiaj kolejny raz mnie okłamała, gdy zapytałem o te smsy,  zaprzecza faktom i bagatelizuje problem. Niestety dzisiaj zrezygnowała tez z terapii…

Pozniej chcialem poruszyć kwestie seksu i powiedziałem,  że unikanie rozmowy nie rozwiąże problemu. Bo problem zostanie, je będę cierpiał,  a ona będzie myślała,  że jest świetnie, bo ja o tym nie mowie. Czuje, jakby się ode mnie oddalala. A ten flirt pewnie ja umacnia w poczuciu własnej wartości, bo przecież ktoś się nią interesuje. Kompletnie nie wiem już jak się zachowywać, rzeczywiście łatwo nie jest.

Tak poza tym to chyba bezpecznie i fajnie jest według niej wtedy, gdy nikt o nic nie pyta i nikt nie rozmawia na trudne tematy.

[medulla]

#396721

dlaczego zrezygnowała z terapii?

[southpole]

#396767

Tak do końca nie powiedziała dlaczego, ale między wierszami chyba chodzi o nierozdrapywanie ran i powrót do przeszłości. Powiedziała, że jest zmęczona i nie ma siły analizować.

[Chłopiec Papuśny]

#396814

MoŻe daje jej to poczuciebezpieczeństwate smsy. Daj jej czas. Jeżeli nie echce, to Ciebie bliżej nie dopuści. Zwykły lęk przed odrzuceniem.

[medulla]

#396827

to przykre. bez „rozdrapywania ran” i powrotu do przeszłości nie sposób zrozumieć pewnych rządzących nami mechanizmów. a dokonywanie zmian na własną rękę jest raczej nieskuteczne.

[Chłopiec Papuśny]

#396829

Medulla prawdę rzecze. Bez wsparcia psychoterapeuty, ciężko Wam będzie. Może nie powinienem teoretyzować, ale na terapię par jesteście za młodzi, tutaj jest potrzebna terapia dla osoby współuzależnionej.

[medulla]

#396999

i south, żeby nie było 🙂 ja sama rok temu przechodziłam „terapię”, a raczej jak to ujęła pani terapeutka trzymiesięczną „pomoc psychologiczną”, bo nie mogłam się wygrzebać po traumie związku. wtedy też poznałam mechanizmy, które rządziły mną, pozwalały trwać w chorej, wyniszczającej relacji, jeszcze usprawiedliwiać partnera i próbować go „ratować”. jestem przekonana, że to dało mi siłę do zrezygnowania z ostatniej relacji, w której już zaczynałam czuć się jak ratowniczka. dlatego podkreślam, że pomoc jest niezbędna, a tym bardziej gdy mówimy o DDA, czyli schematach postępowania czasem głęboko głęboko wrośniętych w osobowość. kiedy przez lata powielamy pewne wzorce, to stają się one dla nas normą. spojrzenie z boku ze strony osoby niezaangażowanej emocjonalnie (terapeuta) daje świeży ogląd.

[southpole]

#397200

Tak analizując jej wcześniejsze wypowiedzi i to jak się zachowywała, to moim zdaniem moja kobieta chyba boi się zmian albo boi się, że nie da rady się zmienić.

Jakieś 2 tygodnie temu mi mówiła, że jej to nic nie daje, że nie wie, czy ona potrafi się zmienić. Może ta terapeutka dała jej jakieś ćwiczenia a ona temu nie podołała?

Nie wiem też jak zachęcić ją do tej terapii. Zapytałem czy chce zrezygnować z terapii czy może terapeutka jest niewłaściwa. Powiedziała, że nie wie i musi się zastanowić.

Powiedziałem jej też, że będę z nią i będę ją kochał bez względu na to jaką decyzję podejmie.

[medulla]

#397221

bez względu na to jaką decyzję podejmie? czyli nawet jeśli nie podejmie się terapii? to w takim razie powodzenia south 😉 i nie baw się w terapeutę, bo to nieetyczne w związku nawet.

[Autor]

Wpisy