To nawet ciężko się czyta, pomyśleć, że jestem jedną z was jeszcze bardziej boli, a świadomość, że szukając pomocy i tak można dostać kosza, masakra… Myślałam, że wystarczy się przełamać i po prostu pójść na terapię, a tu się dowiaduję, że jeszcze trzeba udowadniać, że się potrzebuje pomocy!!! WTF
Ja z kolei zawsze myślałam, że sobie ze wszystkim poradzę, w efekcie nabawiłam się całej masy nerwic, chronicznego nawrotu depresji, spalałam siebie dla innych i jestem 26-letnim wrakiem człowieka… Lekarze mówią, że bez pomocy psychologów nie będą mnie leczyć, a psycholożka całe spotkanie ziewała… NFZ, jak nie masz kasy, to lepiej się od razu pochlastaj, po co się męczyć i mieć nadzieję, że samo przejdzie. Nie przejdzie, TO jest w nas, nie da się tego tak po prostu wyrzec i zmienić toku myślenia. DDA to nie choroba, to zespół zachowań i przekonań uwarunkowanych dotychczasowym marnym żywotem; innego nie znamy,nawet jak "wiemy" jak powinno toczyć się życie to niestety nie wiemy jak tego osiągnąć, organizm sam potrafi leczyć się z różnych schorzeń, ale natura nie zadbała o to,żeby leczyć nas z następstw życia w rodzinie gdzie królował alkohol, choć nie do nas należał wybór środowiska w którym dorastaliśmy…
