Odpowiedzi forum utworzone
-
Witam Wszystkich ..
Pojęciem DDA/DDD – nie można wszystkiego tłumaczyć … Tak zgadzam się z tym, że osoby wychowujące się w dysfunkcyjnych domach mają dużo problemów w „normalnym życiu” – żeby to przezwyciężyć trzeba chcieć cos zmienić w swoim życiu … czyli pracować nad sobą , a co za tym idzie poznać :
- przyczyny
- objawy
- nauczyć się nazywać rzeczy po imieniu
- nauczyć się prawidłowo rozpoznawać uczucia
- nauczyć się asertywności
nauczyć się rozmowy – dialogu ze sobą samym i z innymi – żeby to osiągnąć trzeba bardzo chcieć – to nie jest przysłowiowa gwiazdka z nieba …. tylko podstawy, które są np.: na terapiach przerabiane , na mityngach – też sporo można nauczyć się tylko TRZEBA CHCIAĆ bez tego „chcenia ” nie ma żadnych zmian … Co do tematu „Odradzam związek z DDA/DDD ” – od 18lat jestem z jednym człowiekiem … mieszkamy razem – widział gdy rozsypałam – gdy odkryłam co naprawdę spotkało mnie… co gorsze dopadło mnie to w najmniej odpowiednim momencie …. – później widział jak podnoszę się z kolan … czy mógł mi pomóc niestety nie … bo to ja mam kłopot … nie On … złościł się gdy poszłam na terapię – dlaczego a no bo przestałam być potulnym stworzeniem które na wszystko się zgadza … Nauczyłam się być asertywna. Gdy zrozumiał, że tworzę siebie na nowo i na nowo nauczyliśmy się ze sobą rozmawiać – przestał się złościć – lecz na to potrzebny był czas .. i CHĘCI OBU STRON … Zrozumienie tego co dzieje się na terapiach przez obie strony to klucz do udanego związku … W moim przypadku widzieliśmy się w najgorszych momentach w życiu … oboje nie pijemy , wychowywaliśmy się w kiepskich czasach … i oboje mamy sporo wspólnego z DDA/DDD . Teraz w tym roku (grudzień ) bierzemy ślub … stanęłam na uszach żeby dla tego człowieka ten dzień był najszczęśliwszym dniem w życiu tylko i aż po to — stał przy mnie , po prostu był wytrwał najgorsze zawieruchy i często było burzliwie … ale sztuką jest ustąpić a nie zabrać tyłek w troki i zniknąć … wychodzi na to że również sztuką jest pracować nad sobą i nie zniszczyć czegoś co jest dobre … Czytając to forum mam wrażenie ze również sztuką jest pracować nad własnymi ograniczeniami – zdecydowanie łatwiej jest mówić o tym że idzie się , poszło się na terapie .. i nic się nie dzieje – nie dzieje się bo terapia to nie „złota tabletka na wszystko” – trzeba pracować nad własnymi ograniczeniami nad sobą – wychodzi na to że to jest sztuka – praca nad sobą …
Nie chodzi mi o to Byś zmienił zdanie …. ale ciekawie to Napisałeś … Wiele lat temu (w czasie 2005-2010) reanimowałam z kilkoma osobami forum dotyczące Chorych z Alzheimerem) tam nikt nie opiekował się forum (moderator administrator ) byliśmy niejako podczepieni pod Stowarzyszenie dla osób chorych na Alzheimera … które zresztą istniało tylko jako twór … Gdy z kilkoma osobami właśnie z forum zaczęliśmy przy tym „chodzić” – żeby nie znikały informacje , odpowiedzi na pytania itd.. okazało się , że forum jest troszkę „przyklejone” …. Później zaczęliśmy to ogarniać …. Powiem Ci może tak – ja nie mam pojęcia o informatyce … a tamtych ludzi znam tylko z forum … byłam tam jakiś czas moderatorem …ale do głowy mi nie przyszłoby :
Tylko że jak moderatorem jest osoba z forum i do tego forum jeszcze zarabia na reklamach, to moderator najczęściej ma swoją klikę uczestników, których lubi i którzy napędzają forum, i których nie lubi.
nie bardzo wiem o czym mówisz …. W tamtym czasie nikt z nas – a do tej pory to forum żyje : http://www.alzheimer-opiekuni.pl/forum/index.php
nie zarabiał na tym, że reanimował forum … to miejsce w którym jest masa wiedzy … praktycznej …Do dnia dzisiejszego tamto forum jest w rękach Opiekunów.
Czytając Twój wpis ma się wrażenie że moderatorzy i administratorzy to klika .. (jak w rządzie ) od nich zależy być albo nie być …
Niesamowite … „napędzanie forum” – może tak się dzieje gdy chodzi o forum wielotematowe – czyli o wszystkim i o niczym ….
W sprawach konkretnych – dotyczących życiowych sytuacji – takich jak nasze nikt nikogo nie namawia, nie nagania … do pisania … bo każdy pisze o swoim życiu i swoich mniejszych czy większych problemach …
Dlatego tak trochę głośno myślę : czy nie warto byłoby zadbać aby wiedza , która już jest zgromadzona na forum nie zniknęła …. Bo masę tematów jest poruszanych … dużo fajnych odpowiedzi jest i sporo materiałów – książki , filmy – czyli teoria jaką warto znać … poza tym są informacje gdzie znaleźć pomoc – terapie , terapeuci na terenie Polski ….
„nie rób drugiemu co tobie nie miłe” dobra zasada … w kontaktach między ludzkich ABCD – dobrze jest pamiętać o tym „drobiazgu … Na forum komunikacja z innymi uczestnikami to forma pisana – nie zobaczysz jak osoba zachowuje się …jedynie czytasz wypowiedzi … ich forma ma znaczenie … Ty nie chciałbyś żeby inni uczestnicy sprowadzili twoją sprawę do „trzech słów lub stwierdzili jest czarna albo biała …. ” Jest masa odcieni bo życie nie jest albo białe albo czarne … w trakcie rozmowy można dowiedzieć się wiele rzeczy pod jednym małym warunkiem że da się rozmówcy czas na wypowiedz i odpowiedz…
i chyba czytasz bardzo wybiórczo bo :
…bardzo łatwo ocenia się innych , i mierzy się ich miarą tylko sobie znaną … Kiedyś dawno temu gdy pierwszy raz czytałam to forum totalnie mnie zniechęciły do pisania właśnie : ocenianie , przyklejanie łatek … i kłótnie … Forma przekazu – na którą DDA/DDD są szczególnie wyczuleni ma znaczenie i warto, nie raz wyjść poza ramy własnego „ja” tylko i aż po to by inni nie czuli się dyskryminowani lub wręcz osaczani i oceniani …Żeby być wysłuchanym nie trzeba innych dołować, oceniać .. Warto spróbować innej formy pisania … lecz to wymaga chwili zastanowienia …Dziękuję Ci 2wprzod1wtył że poruszyłeś ten „kłopotek „..
zrobiłeś coś takiego…
nie rób drugiemu co tobie nie miłe „ ocenianie , przyklejanie łatek … i kłótnie, dyskryminowanie, osaczenie, dołowanie?
