Dziś czuję się tragicznie… a najgorsze jest to że przez samą siebie.. Już było tak dobrze, zaczęłam słuchać siebie żyć w zgodzie ze sobą … ale raz nie posłuchałam i mam za swoje.. Może powiem o co chodzi.. Od trzech lat trenuje boks. Traktowałam to jak miłość i wielka pasję ale teraz wiem, że to była odskocznia od problemów i próba udowodnienia sobie i światu , że jestem coś warta. W miarę zdrowienia i bliższego poznania siebie odkryłam , że boks wcale nie jest mi potrzebny , że i tak jestem wspaniałą wartościową osobą. Problem w tym , że jestem teraz przed najważniejszymi Mistrzostwami w mojej karierze. Cała "ja" w środku krzyczę : daj mi spokój, zostaw ten boks! jestem już zmęczona ! Ale nie mam odwagi, żeby rzucić wszystko własnie teraz przed zawodami.. żeby w nich wystąpić trenowałam ciężko 3 lata.. Dziś miałam sparing, nie sprawiał mi żadnej przyjemnośći ani satysfakcji, męczyłam się, miałam dość. Mało tego dostałam w lewe oko i mam ogromne limo………. ;/ Czuję się tragicznie i wiem , że to przez to , że postępuje wbrew sobie… Obiecałam sobie jednak, że po Mistrzostwach zrezygnuję.. Boję się tylko, żebym nie przypłaciła zdrowiem za to… Ehhhh jest mi tak źle..
