Często tutaj pisałam, że warto robić porządki z przeszłością. Często mogło się wydawać, że wszystko przedstawiam w superlatywach.
Pewnie dlatego, że najpierw mierzę się z różnymi problemami w swoim wnętrzu, próbuję znaleźć rozwiązanie, rozebrać problem na czynniki pierwsze, a jak znajdę sposób podzielić się swoją wiedzą tutaj, bezpłatnie, bo nie każdego stać na terapię.
To dla równowagi dzisiaj w skrócie siedem ostatnich lat z życia Fenix, tym razem o tym co było trudne.
Początek – odejście po kilkunastu latach związku. Związku, który z perspektywy czasu nie powinien w ogóle mieć miejsca.
Najtrudniejsze – odejście człowieka, który był i będzie ważną częścią mojego życia. Kimś kogo spotyka się raz w życiu i nawet jak odchodzi to ma się go w sobie.
Choroba, która będzie mnie już ograniczać fizycznie do końca życia.
Mocno chore sytuacje w pracy, które podchodziły pod mobbing.
Ciężka choroba ukochanego psa, gdzie mierzyłam się z decyzją o pomocy w przejściu na drugą stronę mostu.
Dwa razy utrata pracy, w tym raz praktycznie z dnia na dzień pomimo zaangażowania z mojej strony i pozostawienie bez środków do życia.
Myślę, że niejedna osoba by się poddała
Czasem nie miałam siły na nic, czasem rozpadałam się na tysiące kawałków.
Ale nigdy nie odpuściłam i starałam się znaleźć rozwiązanie.
