[Fenixx]

w odpowiedzi na: Zdrowienie, katharsis, nirwana #487196

Według Ajahna Brahm spokój to największe szczęście.

Według mnie akceptacja siebie takim jakim się jest – niedoskonałym, akceptacja różnych głupot jakie się w życiu zrobiło, to jest największe szczęście.

Bo nie zawsze sami decydujemy o naszych wyborach czy postępowaniu ale zawsze możemy świadomie się zmieniać poznając siebie i wgrane wzorce, którymi nieświadomie się kierowaliśmy.

Pracując nad sobą, swoimi zranieniami dajemy sobie szansę na conajmniej dobre życie.

Nie jest to łatwe, nie dzieje się z dnia na dzień, często po osiągnięciu jakiegoś etapu przychodzi moment trudnego egzaminu życiowego, który sprawdza czego się nauczyliśmy, na ile to nowe, wgrane jest w nas zakorzenione, na ile się nauczyliśmy, żeby czerpać tą nową wiedzę w trakcie egzaminu.

Żeby móc iść dalej, jeszcze pewniejsza drogą.

Czy warto?

Jak dla mnie. Warto, żeby na koniec móc zaśpiewać jak Edith Piaf – niczego nie żałuję ….

[Fenixx]

w odpowiedzi na: Zdrowienie, katharsis, nirwana #487195

Co dało mi rozdrapanie ran przegrzebanie przeszłości i polubienie siebie.

Nabranie pewności o swojej wartości, nauczenie się bronienia siebie, swoich praw i swojej godności.

Spojrzenie na ojca z innej strony, zrozumienie jego zachowań, oddzielenie ojca alkoholika od ojca człowieka.

Niejako pogodzenie się z nim ponad równoległymi wymiarami i pewność, że byłby dumny z takiej córki, osoby, kobiety jaką jestem.

[Fenixx]

w odpowiedzi na: Zdrowienie, katharsis, nirwana #487194

[Fenixx]

w odpowiedzi na: Knockin' On Heaven's Door… #487188

Przykro mi z powodu Twojej Mamy. Mam nadzieję, że trzymasz się a to co udało Ci się do tej pory, przez te wszystkie lata wypracować pomoże Ci przetrwać ten trudny dla Ciebie czas.

[Fenixx]

w odpowiedzi na: Trudna rozmowa z mamą #487181

Do Jakubka

Przykro mi z powodu Twojej Mamy. Mam nadzieję, że trzymasz się a to co udało Ci się do tej pory, przez te wszystkie lata wypracować pomoże Ci przetrwać ten trudny dla Ciebie czas.

Przepraszam, za wtrącenie bez związku z wątkiem.

[Fenixx]

w odpowiedzi na: Zdrowienie, katharsis, nirwana #486908

Polubiłam chodzenie na koncerty – sama, bo jestem tylko ja, muzyka i coś w rodzaju robienia fotografii wgrywanych w pamięci. Takie tworzenie życiowego albumu z fajnych momentów  w życiu.

Stopklatki pozytywne, które nadgrywając się w pamięci przesłaniają to co było wcześniej trudnego.

[Fenixx]

w odpowiedzi na: Zdrowienie, katharsis, nirwana #486907

Ups ale fou pauu, czy jak się to pisze 😛

Również Cię Pozdrawiam Jakubku 😉

[Fenixx]

w odpowiedzi na: Zdrowienie, katharsis, nirwana #486906

Wiem, że napisałam mocno ogólnikowo ale związane jest to tym razem z życiem zawodowym

[Fenixx]

w odpowiedzi na: Zdrowienie, katharsis, nirwana #486905

Cześć Jakubku,

To nie jest terapia, zgłosiłam się po pomoc z innych względów i potrzebowałam spojrzenia na pewne sytuacje kogoś neutralnego. Ale wiązało się to z otwartym mówieniem o sobie, swoich doświadczeniach, o tym co się czuje.

I w sumie było to takie domknięcie spraw, które zaczęły się dziać w moim życiu półtora roku temu.

[Fenixx]

w odpowiedzi na: Zdrowienie, katharsis, nirwana #486903

To niesamowite uczucie, trafić po dziesięciu latach pracy nad sobą, do specjalisty i usłyszeć, że się samemu zrobiło kawał dobrej roboty, jest się prawdziwym w tym co człowiek mówi o sobie samym, jest się bardzo świadomym siebie i silnym.

To wielka ulga, radość i satysfakcja z pracy, którą wykonałam.

Warto było umierać i upadać nie raz, nie dwa. I raz za razem wstawać jeszcze silniejszą, bardziej świadomą siebie i celu, w którym chce się iść.

 

[Autor]

Wpisy